الیزاوتا باگریانا (گزیده سروده‌ها)

توضیحات

لیزابت باگریانا از ژرف‎ترین چشمه‎های زندگی می‌نوشد و در مقام سراینده با آثار شاعران نام‎دار جهان و نیز با سنت‌های شعر ملی خود که شاعران بزرگی چون کریستو یوتف، ایوان واسف، پانچو اسلاوبیکف، پ.ک. یاورف و دیگران پرچم‌دار آن بودند، آشناست و از زیباترین تصویرهای شعر مردمی بلغار بهره می‌گیرد. طی چهاردهه الیزاوتا باگریانا شعری عمیقاً ملی و در عین‌حال جهانی، شعری زنانه و شخصی و توأم با آرزوها و عواطف عموم بشری آفریده است. چهاردهه برای شاعر در برابر تنوع نیازها، مقتضیات زمان و نیز دگرگونی‎های اجتماعی و ذائقه‎های ادبی، آزمونی بس طولانی است. چهاردهه، زمانی است کافی که آدم‎ها، وقایع و کتاب‎ها کهنه شوند؛ اما جوانی و سرزندگیِ باگریانا مُهر زمان را برنمی‎تابد و در آخرین شعرهایش به همان‎گونه که در نخستین شعرهای خود: «جاودان مقدس» جوانی و سرزندگی شعله‌وراست.

ان می‎آورد؟ مهم‌ترین آن، مبارزه‎ انسان برای حق زندگی و سعادت خود، مبارزه از نگاه زنی که علیه ذهنیت محدود جامعه به پا می‏خیزد و از حق دوست داشتن و جوان بودن، از حق بیان آزادانه‌ احساس خود و آزمودنِ راه‌های نپیموده، سرودن آوازهای روشن، شادی‌بخش و پیروزمند دفاع می‌کند.