0
گر تصور کرده‌اید که من از این زندان یا هر زندان دیگری بیرون می‌روم، آدم های نادان و ابلهی هستید. آزادی واقعی همین‌جاست. زندان پشت این میله‌هاست و بیرون این دیوار بلند با سیم‌های خاردارش. باید به شما یادآوری کنم که اگر نگاهی به برجک‌های نگه‌بانی‌تان بیندازید، می‌بینید که بلااستثنا در همه برجک‌ها، نگه‌بان‌ها در هر سه نوبت پاس‌داری‌شان رو به بیرون ایستاده‌اند و حتی نیم‌نگاهی به داخل محوطه نمی‌اندازند. چرا؟ برای این‌که از شما و آن قضات و دادستان‌ها و بقیة دار و دسته‌تان باشعورترند و مراقب زندانی‌هایی هستند که بیرون از این حصارند و ممکن است هر آن به زندان حمله‌ور شوند و در آن پناهی بجویند و یا تنها آرامش زیبای آن را نابود کنند.
این مجموعه شامل سه نمایش‌نامه با رجوع به رخدادهای تاریخی است.
پوراندخت: محور اصلی نمایش‌نامه (پوراندخت) عبارت است از بیان نقش مادرانه زن در یک فرصت تاریخی و اعتمادی که یک زن میتواند در جامعه برانگیزد و در برابرش منافع متضاد موجود. پوراندخت گرچه یک شاهزاده و میراثبر همه وجوه حاکمان فئودال است، اما در درون خود به عنوان یک زن نمیتواند نسبت به امور عاطفی زندگی بیرحم باشد، و خود قربانی این واقعیت میشود.
ابومسلم: مضمون اصلی این نمایش‌نامه، بر اساس مستندات تاریخی، شامل تأثیر تضاد منافع است بر کنشهای سیاسی و نظامی در تاریخ ایران، با بیان سرنوشت تلخ ابومسلم در این بستر. در این نمایش‌نامه که بر اساس رویدادهای واقعی تاریخی نوشته شده است، جدال فئودالها اعم از کوچک و بزرگ بر سر حکمرانی و بهرهکشی از تودهها از یکسو و مناسبات آنان با حاکم بزرگ وقت (خلیفه)، که این نیز خود منبعث از همان تضاد منافع است و نهایتاً سرنوشت تلخی را برای ابومسلم رقم میزند، نشان داده شده است.
مغول: نمایشنامهای مبتنی بر رخدادهای تاریخی مستند، با محورهای اصلی ضدجنگ، همانندی انسان‌ها، پیوندها و همبستگیهای انسانی، و نفی قومگرایی. در این نمایش‌نامه کشاورزانی میخواهند مغولی را که در ایران زاده شده، برانند و نابود کنند. امّا در گفتوگوی با پیران قوم موضوع چنین روشن میشود که نه سربازان مغول که منافع اربابان هر دو طرف مغول و ایرانی مسبّب همه نگون‌بختی‌ها بوده است، و او نیز انسانی است مانند دیگران و به سبب چنین منافعی به این سوی جهان کشانیده شده است.
این مجموعه شامل سه نمایش‌نامه با بیانی طنزآمیز است.
نخستین نمایش‌نامه (کلبه چوبی) موزیکال و تمثیلی، با سود بردن از شخصیتهای جانوری گوناگون است، که به مفهوم اساسی عدالت اجتماعی میپردازد. موضوع نمایش‌نامه تقسیم یک تنه درخت است که هر یک از این جانوران با توجه به نیاز خود ادّعای مالکیت آن را دارند. سرانجام کرمی که در همان چوب لانه دارد، با دادن سهمی از این تنه درخت به تناسب نیاز هر یک از آنان، مشکل را حل میکند.
نمایش‌نامه دوم (محاکمه گالیلئو گالیلئی) نمایشی طنزآمیز مبتنی بر ماجرای محاکمه گالیله با کوشش در جهت نمایش ساز و کارهای اجتماعی-فرهنگی است. زمینه کلّی این نمایش‌نامه نشانگر معیارها و موازین فرهنگ منحطّی است که اکنون در دوران بحران و سقوط استکبار جهانی همه جوانب فاسد خود را به نمایش گذاشته است.
نمایش‌نامه سوم (عشق تکپردهای) این نمایش حاوی بیانی طنزآمیز از تراژدی شیخ صنعان و دختر ترسا با مضامین مرتبط با تقابل عشق با زندگی عینی روزمره، بر بستر عمومی مفاهیم گوناگون اجتماعی است. مضمون اصلی نمایش‌نامه ناتوانی (البته موقت) یک عارف در برابر هوس است، که بهانهای میشود تا مجموعهای رنگارنگ از دیگر وجوه زشت در روابط انسانی و اجتماعی بارز گردد.
